NÂZIM. SINIF EDEBİYATI VE MUTLULUĞUN RESMİNİ ÇİZMEK Ahmet Antmen, Nikbinlik Dergisi, Sayı 10, Haziran 2002
Marx ve Engels sanat üzerine yazılarında Edward P. Mead'ı onun şu dizelerini alıntıladıktan sonra "İngiliz İşçi Sınıfı Ozanı" olarak tanımlıyorlar: Bir kral var, insafsız bir kral Şairlerin düşlediği değil. Bir despottur bu; iyi tanır onu beyaz köleler İnsafsız ve acımasız bu Kral; adı Buhar Tek bir kolu var, demirden Ve sadece tek olmasına rağmen, Bu güçlü kolda sihirli bir kudret var. Ve milyonlarca insanı perişan eder! Kanımca, Nâzım Hikmet de bu alıntıyla gösterilen tanıma uyan bir şairdir; Türkiye İşçi Sınıfı Ozanı... Nâzım Hikmet hayatın bütün alanları arasında dolaşırken sınıf çelişkilerini ve bir bütün olarak kapitalist sistemi teşhir eder. Nâzım Hikmet'i işçi sınıfının şairi yapan nedenlerden birisi de işçicilik ve ajitasyon batağına saplanmamasıdır. Orhan Veli'nin, büyük oranda bir savunu olarak söylediği biz işçi sınıfının şiirini yazıyoruz: işçi sınıfı için şiir değil söyleminin temelleri çürüktür. Çünkü siyaset gibi sanat da işçi sını...